Woensdagmorgen 05.00 uur. De wekker loopt af. Opstaan, douchen en een kop thee. Om tien voor zes staat m’n taxi voor. Het is Henk, de cameraman waar ik al veel mooie items mee heb gemaakt. Hij vertelt me dat de zonsopgang deze dag om 05.59 is. Helaas is er nogal veel bewolking en zien we de zon achter de wolken.
Jos Wennemers, de coördinator van de Werkgroep van het IVN Hellendoorn-Nijverdal wacht ons op om de weg te wijzen. Via zandpaden en haakse bochten komen we aan op de plaats van bestemming. Het weidse uitzicht is prachtig. Zwarte nog onbewerkte akkers liggen naast groene, gedeeltelijk gemaaide grasvelden in de ochtendstilte.
De vijf mannen van de werkgroep, Theo, Freek, Bernard, Hans en Jos staan al klaar om met hun vroege ochtendklus te beginnen. Gekleed in herkenbare IVN-kleding begroeten ze ons hartelijk. Ik kijk met verwondering naar de drone, die nu nog op haar eigen dronebord op de grond staat. Het ziet er professioneel uit.
Opsporen met een drone
Hans, de piloot, bestuurt de drone vakkundig, voert de coördinaten in en laat deze in een mum van tijd opstijgen. Henk de cameraman kan het niet af knipogen oftewel op camera opnemen. Drie ‘helpers’ zijn de akker al opgelopen en wachten de instructies af van Jos. Al vrij snel geeft de drone een wit puntje aan. Een van de helpers wordt via de portofoon stap voor stap door Jos begeleid naar de witte stip. Bingo, een nest met drie kievietseieren.
De drone doet haar werk, Hans signaleert de witte stippen, waarna de mannen in het veld zorgvuldig de nesten bekijken. Ieder nest wordt geregistreerd. Op deze manier kunnen er veel nesten, reekalfjes of andere dieren opgespoord en gered worden.
In februari 2024 is de werkgroep Opsporen en Redden opgericht. Begonnen met 12 vrijwilligers; op dit moment zitten er rond de 25 mensen in de groepsapp. Nieuwe vrijwilligers zijn van harte welkom.
Mijn vraag aan Hans, “wat maakt dat je dit vroege ochtendwerk zo mooi vindt?” wordt beantwoord met het verhaal dat hij als klein jongetje met zijn vader kievietseieren ging zoeken. Een dierbare herinnering met een bijzonder gevoel. “En dit gevoel heb ik nu weer als we samen de eieren opsporen, de reekalfjes verscholen tussen het gras zien en weten dat ze gered worden. Door de drone en ons”.
Beter te vaak kijken dan te weinig
Jos herkent dit gevoel en is nagenoeg alle ochtenden dat er gevraagd wordt om te vliegen van de partij. Zijn credo met betrekking tot het opsporen is: “Beter te vaak kijken dan te weinig”.
Tijdens het broedseizoen, vanaf eind maart tot ongeveer begin juni wordt de werkgroep steeds vaker benaderd door de agrariërs. Zij denken mee in het beschermen en redden van de eieren en dieren.
“Behalve de liefde voor de natuur, dieren is het ook iedere keer een fijn samenzijn in de vroege morgen”, zegt Jos. “Een kop koffie met koek erbij, de zon die opkomt, weten met elkaar waar je het voor doet. Hier wordt een mens gelukkig van”.
